بررسی خصوصیات اپیدمیولوژیک بیماران مبتلا به سرطان معده بستری در بیمارستان شهدا تجریش طی سالهای ۱۳۸۴ - ۱۳۷۸

سابقه و هدف: با توجه به اینکه سرطان معده از سرطانهای شایع دستگاه گوارش فوقانی است. بعلت وضعیت خاص آناتومیک خود از نظر حجم و غدد لنفاوی وسیع اطراف آن هم دیر علامت می دهد و هم به سرعت به ارگانهای مجاور دور و نزدیک خود دست اندازی می کند و این دو امر مهم موجب گردیده است که بیماران در مراحل پیشرفته خود مراجعه کنند در این هنگام با درگیری وسیع شبکه لنفاوی غیر قابل درمان می باشد.   مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی به صورت مجموع موارد،پرونده های400 بیمارمبتلا به سرطان معده از سال 1378 تا سال 1384 در مرکز آموزشی درمانی شهداء تجریش مورد بررسی قرار گرفت و سپس داده ها استخراج شده در چک لیست ثبت واز طریق برنامه نرم افزار ی spss نسخه 5/11 وارد رایانه گردیده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: میانگین سن بدست آمده سال و آدنوکارسینوم با 8/96% شایع ترین سرطان معده و از بین علائم بیماران درد اپی گاستر (67%) و کاهش وزن (66%) شایع ترین علائم بیماران بود. قسمت آنتر معده با (43%) شایع ترین محل تومور در معده بود. از بین علائم بیماران دیسفاژی و بی اشتهائی ارتباط معنی داری با پیش آگهی داشته ( 05/0 p< )و از نظر محل تومور، تومورهای پرگزیمال ارتباط معنی داری با بقا بیماران داشته است( 05/0 p< ).   نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که بیمارانی که درد اپی گاستر و بی اشتهایی داشته از بقیه بیماران پیش آگهی بدتری داشتند . در ضمن تومورهای قسمت پرگزیمال پیش آگهی را بدتر می کند و عمل جراحی ساب توتال گاسترکتومی از نظر پیش آگهی در بین سایر روش های جراحی بهترین پیش آگهی را دارد.